شیوع چسبندگی زبان به کف دهان در دانش آموزان ۱۲ تا ۱۴ ساله مدارس تهران در سال ۱۳۸۲

سابقه و هدف: نظر به عوارض مختلف عارضه چسبندگی زبان به کف دهان (tongue tie)، مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان شیوع بیماری چسبندگی زبان به کف دهان در دانش آموزان 12 تا 14 ساله شهر تهران در سال 1382 انجام شد.مواد و روشها: این تحقیق توصیفی مقطعی بر روی 4900 دانش آموز تهرانی با استفاده از پرسشنامه و معاینات بالینی صورت گرفت. معاینات بالینی با آینه دندانپزشکی در نور طبیعی انجام شد. افرادی که توانایی تیز کردن نوک زبان را نداشته یا در حالت نیمه باز دهان نمی توانستند نوک زبان را به سقف کام بچسبانند افراد دارای tongue tie (t.t) لحاظ شدند. داده ها با نرم افزار spss نسخه یازده، آمار توصیفی و آزمون chi-square آنالیز شدند.یافته ها: شیوع t.t برابر %2.33 (114 نفر) بوده که 57 نفر (%2.38) پسر و 57 نفر (%2.27) از آنها دختر بودند. %67.6 در دندان های قدامی بالا و %32.4 در دندان های قدامی پایین کراودینگ داشتند، %38.7 کراس بایت قدامی، %27 کراس بایت خلفی، %30.7 اپن بایت قدامی، %6.3 اپن بایت خلفی، %17.1 تحلیل لثه در دندان های قدامی پایین و %19.8 دارای دیاستم بین سانترال های پایین بودند. %41.4 از احساس سفتی در شانه، 520.7 تکلم ناصحیح، %1.8 تنگی نفس و %28 از ناتوانی در تمیز کردن غذا از وستیبول ها شکایت داشتند. %46.8 دارای مال اکلوژن cl i، %15.3 دارای مال اکلوژن cl ii و %37.9 نیز دارای مال اکلوژن cl iii بودند و هیچ یک واجد اکلوژن نرمال نبودند.نتیجه گیری: شیوع عارضه t.t در دانش آموزان تهرانی نسبت به برخی مطالعات بالاتر بود. این تفاوت با توجه به تعاریف مختلف برای این عارضه قابل توجیه است.